„Oddaj coś winien Ojczyźnie”

Takie właśnie słowa umieszczono na cokole rzeźby przedstawiającej Biskupa Legionów - ks. Władysława Bandurskiego. Od poświęcenia zrekonstruowanego pomnika tego wielkiego kapelana rozpoczęły się uroczystości odpustowe w naszym Kościele. 12 listopada bowiem przeżywamy wspomnienie św. Jozafata Kuncewicza biskupa i męczennika, patrona naszej wojskowo – cywilnej parafii w Ostrowi Mazowieckiej – Komorowie. Było to niezwykłe „spotkanie” dwóch wspaniałych postaci.

W tym roku uroczystości były wyjątkowe, ponieważ zbiegły się ze świętem 22. Ośrodka Kartograficznego oraz poświęceniem wyżej wspomnianego pomnika. Jeszcze większą radością napełniła nasze serca obecność J. E. Biskupa Polowego ks. Wiesława Lechowicza, który przewodniczył tym obchodom. W homilii, którą wygłosił, wspomniał o zasługach biskupa W. Bandurskiego i biskupa J. Kuncewicza, którzy swoim życiem troszczyli się o jedność. Pierwszy – wśród Polaków w niepodległej Polsce, drugi – w podzielonym Kościele; na kresach wschodnich. Wspomnienie obu postaci było tym bardziej uroczyste, gdyż przeżywamy w tym roku jubileusz 160. urodzin ks. Władysława Bandurskiego oraz 400. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Jozafata Kuncewicza. Po radosnej procesji i odśpiewaniu „Te Deum” otrzymaliśmy błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

Niezwykłe spotkanie tych dwóch postaci dało pretekst do spotkania – nawiązania relacji we wspólnocie naszego parafialnego Kościoła. Uroczystości odpustowe zostały poprzedzone 24 – godzinną adoracją Najświętszego Sakramentu.

Po Mszy św. ksiądz Biskup zainicjował spotkanie ze scholą i harcerzami, którzy dzielnie pełnili wartę przy ołtarzu. I jak „obyczaj stary każe”, nie mogło zabraknąć wspólnego zdjęcia. Ksiądz Biskup wykazał się bardzo dużą cierpliwością, bo ustawić prawie czterdziesięcioro dzieci nie było rzeczą prostą.

Wdzięczni jesteśmy Bogu za łaskę przeżycia duchowej uczty w czasie adoracji i Mszy św. oraz opiekę świętego Patrona. Dziękujemy za kapłanów, których Jezus, Dobry Pasterz posłał do nas w tym roku: proboszcza ks. ppłk Tomasza Szeflińskiego, który jak ojciec czuwał nad uroczystościami i ks. Piotra Jarnickiego, naszego wikariusza. Wspomnienia warto zakończyć modlitwą za wstawiennictwem św. Jozafata, która tego dnia przenikała nasze myśli i serca: „Wszechmogący Boże, wzbudź w swoim Kościele Ducha, którym napełniony święty Jozafat dał swoje życie za owce, abyśmy za jego wstawiennictwem, umocnieni tym Duchem, nie wahali się oddać swojego życia za braci. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.”     

Małgorzata Padzik

Zdjęcia K. Samsel